Risicogericht adresonderzoek

Voor de totstandkoming van signalen wordt gebruik gemaakt van profielen. Een profiel bestaat uit selectiefactoren waarmee adresgegevens van een persoon worden geselecteerd. Deze selectiefactoren leiden tot gerede twijfel over een adresgegeven. Zo kan het zijn dat wordt opgemerkt dat een woning 40m2 aan oppervlakte heeft, maar dat op dit adres 6 volwassen personen ingeschreven staan. Deze woning lijkt erg klein voor het aantal ingeschreven volwassenen, daarom ontstaat er twijfel over de juistheid van dit adresgegeven.
De signalen worden gedeeld met het Informatieknooppunt (IKP), dat ze analyseert en geschikt maakt voor mogelijk onderzoek door gemeenten. In het IKP wordt bovendien de informatie van de deelnemende organisaties aangevuld met gegevens die worden verkregen uit andere (basis)registraties, zoals de BAG. De gegevens worden verwerkt tot risicogerichte signalen voor adresonderzoek. De gemeente kan met deze signalen een adresonderzoek starten en bijvoorbeeld een huisbezoek afleggen. Op die manier stelt de gemeente vast of de adresgegevens kloppen.

Medewerkers van gemeenten kunnen vervolgens risicogericht adresonderzoek doen en waar nodig de adresgegevens corrigeren in de BRP. Met de uitkomsten kunnen gemeenten ook hun dienstverlening voor de bewoner aanpassen en versterken. Denk hierbij aan het verlenen van zorg of schuldhulpverlening. Landelijke overheidsorganisaties als het UWV, DUO en de Belastingdienst beschikken zo ook over de juiste en actuele gegevens. Zo krijgen meer burgers waar ze recht op hebben en kunnen boetes worden geïnd.

In de werkwijze van LAA is er geen sprake van zelfstandig beslissende algoritmen zonder menselijke tussenkomst. In het adresonderzoek naar aanleiding van een LAA-signaal vindt er altijd menselijke toetsing en onderzoek plaats. Als je meer wil weten of de profielen van LAA dan kun je deze vinden in het algoritmeregister van de overheid: Het Algoritmeregister van de Nederlandse overheid