In de uitkeringsfase van de lijfrenteverzekering mag, in het geval van twee verzekerden, bij beide verzekerden een afnemersindicatie geplaatst worden. Hierbij wordt er onderscheid gemaakt in twee type lijfrenteverzekeringen, waarbij het moment van het plaatsen van de afnemersindicatie verschilt.

Bij type één wordt de uitkering, na overlijden van één van de verzekerden, aangepast naar 70% van het oorspronkelijke bedrag voor de langstlevende. In dit geval plaatst de verzekeraar bij beide verzekerden tegelijkertijd een afnemersindicatie zodra de uitkeringsfase begint.

Bij type twee wordt de uitkering aangepast naar 70% van het oorspronkelijke bedrag voor de tweede verzekerde als alleen de eerste verzekerde overlijdt. In dit geval plaatst de verzekeraar eerst een afnemersindicatie op de eerste verzekerde. Zodra deze overlijdt, controleert de verzekeraar met een ad hoc zoekvraag of de tweede verzekerde nog in leven is. Als dat het geval is, plaatst de verzekeraar vervolgens een afnemersindicatie bij de tweede verzekerde.